De Vrije Universiteit is een gloednieuw gebouw rijker en de eerste colleges zijn inmiddels gestart. In het gebouw komen onderwijs, wetenschap en bedrijfsleven samen. Studenten en medewerkers van met name de bètawetenschappen gaan hier werken en onderzoek doen. Het atrium op de begane grond wordt een levendige plek waar plaats is voor horecagelegenheden en andere voorzieningen zoals winkels. Onderwijsruimten zijn ook geschikt als theater- en filmzalen.

Ben je gezegend met een balkon of binnentuin? Upperbloom zet je balkon in bloei, én zorgt dat ie blijft bloeien. Het hele jaar door. Voor wie geen groene vingers heeft: je hebt er bíjna geen omkijken naar.

Wie Circl binnenloopt, komt ofwel Marijn Muller tegen, of ziet er een van de meubels van zijn bedrijf Cartoni Design, die er uitgestald staan. Circulair staat centraal in alles dat Marijn onderneemt en uitdraagt. 

In Den Haag waar Marijn Muller opgroeide, werd hij de jongen met die hond en met die gekleurde kleding genoemd. Daar is in al die jaren niets in veranderd. “Onbewust heb ik een vaste stijl. Ik draag veel roze lamswollen truien en roze shirts. Voor meer officiële gelegenheden heb ik altijd een tweed jasje bij me. Ik voel me er comfortabel in.”

“Ik sprak laatst een vriendin van de middelbare school en die zei tegen me dat ik helemaal niets veranderd was. Tot de Ray Ban Wayfarer van de Blues Brothers aan toe, die ik ook nog steeds draag.” 

Het is tevens een statement van Marijn om te laten zien dat hij meer tegen de creatieve industrie aanschuurt, dan al die andere bedrijven op de Zuidas. “Met Cartoni Design laten we zien dat esthetiek en duurzaamheid samen kunnen gaan. Nog maar vier jaar geleden vroeg men zich echt af of dit wel kan en nu zie je dat iedereen ermee bezig is. Een bedrijf dat duurzaamheid niet op z’n netvlies heeft, is out of business.”

Marijn adviseert de ABN Amro op het gebied van interieurinrichting, houdt daarom ook kantoor bij de bank en laat in Circl – het circulaire paviljoen van ABN Amro – voorbeelden zien van wat mogelijk is. “De hele wereld komt hier langs. Ontwerpers, architecten, een bedrijf als DSM. Ik connect ze, houdt voordrachten, organiseer exposities. Er wordt veel kennis gedeeld, dat is mooi, want niemand heeft de oplossing voor een echt circulaire samenleving.”

photo Oona Makes Pictures

De grootste rechtbank van Nederland, de Rechtbank Amsterdam op de Zuidas, wordt geheel gerenoveerd. Een project van hoofduitvoerder Heijmans, waar op dit moment door onder andere kraanmachinist Amer Mahmutovic hard aan wordt gewerkt.

Werkschoenen en veiligheidsjasje aan, helm op. Drie ladders omhoog, de lift in, weer drie ladders omhoog. Dit interview vergde wat voorbereiding én we moesten het hogerop zoeken, letterlijk. Maar we zijn er, op 65 meter hoogte bevindt zich de cabine van Amer Mahmutovic. Vanaf deze duizelingwekkende hoogte werkt Amer mee aan de realisatie van de gloednieuwe Rechtbank Amsterdam.  

Amer heeft het hierboven goed voor elkaar. Voordat we de piepkleine ruimte binnenstappen, gaan de werkschoenen uit en sloffen aan. De kruimeldief, snoetenpoetsers en glassex verklappen dat Amer van een schone werkruimte houdt. 

Immense kraan

Was Amer een jaar geleden nog rijinstructeur, vandaag de dag bedient hij deze immense kraan. “Rijles geven vond ik niet meer leuk, de jeugd is erg veranderd. Ik heb me dus omgeschoold tot kraanmachinist. Eerlijk is eerlijk, het leven als bouwvakker was even wennen. En in mijn geval eenzaam. Zat ik vroeger de hele dag naast mijn leerling, tegenwoordig breng ik mijn werkdagen vooral in mijn eentje door. Maar dat komt de concentratie alleen maar ten goede, want die moet er te allen tijden zijn.” 

Zo’n 8 maanden werkt Amer nu als kraanmachinist. Bouwde hij eerst mee aan het nhow Amsterdam RAI hotel (het hotel met de drie driehoeken), vanaf februari 2019 ziet hij vanaf deze immense hoogte de nieuwe rechtbank groeien. 

Precisiewerk

“Of ik nu een balk, draadconstructie, stuk beton of vlechtwerk naar boven hijs, alles voegt iets toe aan de rechtbank. Soms is het een knap staaltje vakmanschap al zeg ik het zelf, precisiewerk. Aan het einde van de dag haal ik daar mijn voldoening uit. Maar het is ook een risicovolle baan. Daarom draait alles hier om veiligheid. Wie werkt met machines moet voorzichtig zijn, we hijsen dus veilig óf we hijsen niet. Zie je die twee andere kranen op het terrein? Mijn collega’s en ik hebben constant contact, maar zijn onze gieken toch te dicht bij elkaar in de buurt, dan stoppen ze automatisch. Te vergelijken met de nieuwste auto’s die automatisch afstand van elkaar houden op de snelweg.” 

De kraan van Amer weegt 32 ton, de giek (de lange arm) kan tweedraads max 8 ton tillen, vierdraads wel 16 ton. Dat is te vergelijken met ongeveer 10 auto’s! Er moet dus rekening worden gehouden met gewicht, maar ook met factoren van buitenaf, zoals wind. “Alles wordt hier dubbel gecheckt. Vanaf het moment dat ik begin te hijsen, is het millimeterwerk. De jongens beneden reik ik met grootse nauwkeurigheid de goederen aan. Via de mobilofoon geven ze aanwijzingen. Nog twee meter, nog één, 50 cm, 30, 10… Ondanks mijn afgezonderde positie werken we nauw samen. Anders gebeuren er ongelukken.”